Iwona rysuje kształt nieuchwytnego na motywach tragicznego życia znakomitej rzeźbiarki Camille Claudel (1864-1943). I przekłada to co nieuchwytne na język angielski...
Iwona Cymerman
Camille Claudel |
Iwona Cymerman
to co było lawą
zamienia się w kamień
warto z nim rozmawiać
słuchać
jego opowieści
wąchać smakować dotykać
z niego wydobywać
własnym ciałem kształty
które pamiętają
kształt nieuchwytnego
w nim szukać sugestii
czwartego wymiaru
sto pięć lat
w tym pięćdziesiąt jeden moich
Camille
na zawsze
w sobie zatrzaśnięta
rzeźbi
kształty się dopełniają
rzeźba w modelunku
ręce w ruchu
na kawalecie
kolejne ciała
kolejne litry krwi
nieprzerwanie
krążą w czasoprzestrzeni
to zaledwie przymiarka
do nieskończoności
powołana do niepokoju
odczytuję znaki
źdźbła najdrobniejszych szczegółów
na granicy zmysłów
wkładam je pod powieki -
ufam tylko snom
na czole czuję dotyk
dłoni już spokojnej
gdy zasypiam jak kamień
wciąż miękki i ciepły
Dłonie jednej z rzeźb Camille Za: http://absyntowawrozka.blogspot.com/2016/01/ camille-claudel-piekno-smutek-i.html |
09.04.18
THE SHAPE OF THE ELUSIVE
what used to be lava
turns into stone
it's worth
talking to it
listening to its stories
smelling tasting touching
with one's own body extracting
shapes
that remember
the shape of the elusive
it's worth looking there
for suggestions
of the fourth dimension
one hundred and five years
including fifty-one of mine
Camille
locked in
forever
sculpts
shapes are complementary
sculpture in modeling
hands in motion
on the sculpture work table
next bodies
next litres of blood
incessantly
circulate in spacetime
it's just an attempt
to face infinity
called to anxiety
I read signs
specks of the tiniest details
on the border of the senses
I put them under my eyelids -
for I trust only dreams
I can feel the touch on my forehead
of a hand already calm
when I fall asleep like a stone
still soft and warm
Camille Claudel, pod koniec życia w zakładzie dla obłąkanych Asile de Montdevergues |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz