Tomas Tranströmer, Średniowiecze

Kiedyś przemknął - przy okazji Nobla - przez moją świadomość. Jakoś bez echa. Nie zadałem sobie trudu - być może zrażony noblowską mierzwą - zapoznania się ze szwedzkim poetą. Jednak niedawno, podczas dyskusji dotyczącej Milana Rúfusa, dotarło do mnie, że przecież obaj panowie się znali, a Milan wspominał o Tranströmerze na kartach swego ostatniego tomiku Ako stopy v snehu (2009 r.). Zatem poczytałem. I się zachwyciłem. Tranströmer i Rúfus - twórcy metafizyczni. Każdy rzecz jasna w swojej specyficznej formie. Obaj ze wspólnym mianownikiem - wiarą i pokorą. U Tranströmera dodatkowy smaczek, początkowo zbuntowany przeciw religii, w wieku dojrzałym świadomie otworzył się na Absolut i stał się człowiekiem mocno wierzącym.

Do szwedzkiego poety jeszcze nie raz wrócimy. Dziś dwa wiersze "średniowieczne" w tłumaczeniu Leonarda Neugera.

 

Tomas Tranströmer


ŁUKI ROMAŃSKIE


We wnętrzu ogromnego kościoła romańskiego cisnęli się turyści.
Rozpościerało się sklepienie za sklepieniem bez prześwitu.
Drgało kilka płomyków świec.
Objął mnie anioł bez twarzy
i zaszeptał przez całe ciało:
„Nie wstydź się tego, że jesteś człowiekiem, bądź dumny!
W twoim wnętrzu otwiera się sklepienie za sklepieniem bez końca.
Nigdy nie będziesz gotowy i tak jest słusznie.”
Byłem ślepy od łez
i wyprowadzono mnie na buzującą od słońca piazzę
wraz z Mr i Mrs Jones, Panem Tanaką i Signorą Sabatini
a we wnętrzu ich wszystkich otwierało się sklepienie za sklepieniem bez końca.

 Łuki romańskie, [w:] Niebieski dom, IBiS, Warszawa 2000, tłum. L. Neuger

 

Tomas Tranströmer
 

MOTYWY ŚREDNIOWIECZNE


Za czarującą grą min ukrywa się
zawsze ta czaszka, ta twarz pokerzysty.
Słońce spokojnie toczy się po niebie.
Grają szachiści.

Strzygą nożyczki fryzjerskie z zarośli.
Słońce spokojnie toczy się po niebie.
nierozstrzygnięta rozgrywka zamiera.
W ciszy tęczowej.

Tłum. L. Neuger


MEDELTIDA MOTIV


Under vårt förtrollande minspel väntar
alltid kraniet, pokeransiktet. Medan
solen sakta rullar förbi på himlen.
Schackspelet pågår.

Ett frisörklippande ljud från snåren.
Solen rullar sakta förbi på himlen.
Schackpartiet avstannar i remi. I
regnbågens tystnad.



Tomas Tranströmer