2022. Nowy początek

Długo nic się tu nie działo. Najwyższy czas to zmienić. Zaczynam od wiersza na Nowy Rok i z nadzieją wracam do działania.

Arur Rogalski

***

Oddechów iluzja

w bezkręgu wiruje
z orbity planety
odbija się w mrok.

W cel niewidoczny
będący pytaniem
mierzy myśliwy
co sam jak zwierzyna
ukrywa swój trop.

Lecz w nurcie oddechu
nadzieja przemyka,
wybrana z ławicy,
najmniejsza i słaba.

Daleko za stadem
przepływa labirynt
omszałych kamieni
i wirówkę młynów
miażdżących na kwant.

Unika symetrii
zwodniczych przestrzeni,
choć
bezład dna mroków
i żarliwość brzegów
niczym wskazówki
ktoś wpisał w plan.

Po chwili blasku
z przestrzeni powróci
pustki, zwątpienia rytmiczny krok.

W iluzję oddechów
z nadzieją splecione

łowcy i zwierza
nieustanny trop.